Tijdens het surfen op internet kwam ik deze uitspraak van Benjamin Franklin tegen.

http://emilysquotes.com/tell-me-and-i-forget-teach-me-and-i-may-remember-involve-me-and-i-learn/

Hier zit volgens mij inderdaad een hele grote waarheid in. Er zijn een heleboel dingen die ik als kind heb geleerd en die ik terug vergeten ben. Maar een groot deel van mijn algemene kennis is er al sinds mijn kindertijd. Gedurende de opleiding heb ik gemerkt dat ik mij nog veel dingen herinner en stilaan komen er ook heel wat zaken terug boven.

Ik kon vroeger uren zitten luisteren naar mijn opa. Hij nam me mee in zijn, voor mij toen heel erg grote, tuin en toonde mij allerlei zaken over de natuur. Hij liet me dingen ontdekken en deze ben ik nooit vergeten.
In het 4de en 5de leerjaar zat ik bij een meester die de kinderen heel erg betrok in de les. Dat zijn dan ook de schooljaren die mij het meeste bijgebleven zijn. Als er zaken waren waarover een leerling heel veel wist, mocht hij de taak van meester eventjes overnemen en het uitleggen aan de klas.

Tijdens de lessen wero gingen we naar buiten. Ook al ben ik geen lagere schoolkind meer, maar student. De zaken die we daar hebben gezien, zullen ook veel beter blijven hangen, dan zaken die in de klas worden verteld.

Tijdens het maken van de opdracht over onderwijs van pedagogie kon ik mijn mening natuurlijk niet bij alles aansluiten over methodescholen. Maar er kan inderdaad zoveel uit de kinderen zelf komen. Interactie zowel tussen de leerkracht en de leerlingen als tussen de leerlingen onderling en het zelf laten onderzoeken van onderwerpen is zo belangrijk. Hier kan ik mij alleen maar bij aansluiten.

Pietenproject!

Afgelopen donderdag ging het pietenproject door. Hiervoor moesten mijn medestudenten van op de werkplek en ik naar een werkplekschool in Waregem. We moesten niet zomaar naar die werkplekschool. We werden zwarte Pieten.

 De dinsdag voordien hadden we al samengezeten om te overlopen hoe het project in elkaar zat.

Groot probleem: Sinterklaas had de Spaanse griep en natuurlijk waren een deel van de Pieten ook besmet. We hadden natuurlijk vervang Pieten nodig.

Zwarte Piet, die kan je niet zomaar worden. Neen! Daarvoor heb je een Pietendiploma nodig. 

Aan de hand van een doorschuifsysteem werden de kinderen per klas getest of ze voldoende vaardigheden hadden om het diploma te bemachtigen.

De andere eerstejaars student en ik gingen de leerlingen uit de klas halen. Ten eerste moet je heel erg stil kunnen zijn als zwarte Piet. Dus slopen we samen met de kinderen door se gang tot aan de opvang.

In de opvang werden de kinderen in groepen verdeeld. Bij Kookpiet werd hun smaak getest, bij Turnpiet hun evenwicht, bij Muziekpiet was er een stop-de-band-ronde van Sinterklaas-liedjes en bij mij, de slimme Piet werd hun kennis over Sinterklaas getest. Er was ook nog ondeugende Piet, die opdrachten ging saboteren en de Opperpiet die besliste of de klas een diploma verdiende. 

De leerlingen van het 5de leerjaar, vooral de jongens, werkten het minste mee. En dan vloog er natuurlijk af en toe eens iemand in de zak van Zwarte Piet.

Ondanks de schmink die er heel moeilijk af ging en de jeukende pruik, was het een heel erg leuke dag!